29 september – dag 2 – Harpers Ferry

Werkelijk fantastisch geslapen. Wat een super heerlijke bedden in dit hotel! Om 03.30 uur US-tijd even wakker, maar weer in slaap gevallen en pas weer om 08.00 uur US-tijd wakker. Weg jetlag, denken we. Na het ontbijt op pad. We laten de auto bij het hotel. Alles lopen moet goed te doen zijn volgens ons. Het is 15 graden en zonnig. Korte broek lijkt ons wat overdreven. Ondanks de 15 graden gutst het zweet al gauw van ons af. De zon heeft nog behoorlijk wat kracht. Onderweg naar het oude centrum lopen we door een mooi gedeelte van de het stadje. We stoppen even bij het Appalachian Trail Visitor Center. De enthousiaste man daar geeft ons informatie over het oude centrum en over de trails in directe omgeving. Volgens de beschrijving Is Harper’s Ferry National Historical Park, zoals het oude centrum en omgeving heet,  een stap terug in de tijd. Ach ja, die Amerikanen kunnen wel wat overdrijven. Het oude stadje is aardig. Bij de punt van het park stroomt de rivier de Shenandoah in de Potomac. Door veel regen de laatste tijd is het water behoorlijk hoog en zijn de rivieren aardig buiten hun oevers getreden. Helaas heeft men daardoor de voetgangersbrug over de rivier gesloten. We lopen langs wat mannen in klederdracht, die bezig zijn met het schoonmaken van geweren. Later op de dag zal er een schietdemonstratie worden gehouden. Dan lopen we richting High Street en gaan de trappen op die naar de kerk hoog boven het dorp leiden. Dit is ook het begin van onze tocht over het Appalachian Trail vandaag. Dit gedeelte van het trail heet Loudoun Heights. Na de kerk komen we langs Jefferson Rock en de “historische” begraafplaats. Dan volgen we het pad door de bossen de heuvels in. Goed uitkijken waar we lopen. Door de regen de laatste tijd is het af en toe behoorlijk modderig en daardoor glad. Het eerste deel is heerlijk rustig. Dan moeten we over het voetpad langs de weg een brug over de Shenandoah rivier over. Aan de andere kant weer de heuvels in. WAAHHHH na nog even van de rust te hebben genoten, lijkt het ineens file lopen. We houden nog even stug vol, maar al die mensen als we aan het wandelen zijn, is niets voor ons. We keren om. Onderweg terug zien we nog schildpadden in het water. Gister hadden we al een hert gezien en de eagles zwermen in groepen boven de heuvels. Uiteindelijk belanden we weer in het oude centrum. Daar zijn we inmiddels wel toe aan de lunch. Lekker op een terrasje gezeten. We banjeren nog wat door het stadje en lopen dan onverwacht langs de schietdemonstratie. Inmiddels heb ik het gevoel, dat mijn benen loodzwaar zijn. Toch jetlag? Het kan natuurlijk ook komen door de ca. 12 km die we inmiddels gelopen hebben (en niet over vlak terrein). We gaan terug naar het hotel en rusten wat uit op dat heerlijke bed. Ook mooie gelegenheid om blog bij te werken.

28 september - dag 1 - reisdag

Goede vlucht met Aer Lingus via Dublin naar Washington. Zeer gezellige stewardessen en stewards aan boord. Bij het gebruikelijk welkomstpraatje van de captain hoor ik hem zeggen: This is your captain John Lennon speaking … Ik kijk naar Hans en die heeft dit ook gehoord. Verder reageert er niemand. Zijn wij de enigen die horen wat er gezegd wordt? Waarschijnlijk dacht de captain, dat hij dit wel kon maken omdat er hij ervan uitgaat, dat bijna niemand luistert. Later blijkt dat hij Joe O’Connor heet. Ha ha de grapjas. Op Dublin airport hebben we tot onze verbazing de USA douane controle al. Dat houdt in: In Washington koffers van de band halen en gelijk naar de autoverhuur, niks geen douane meer. Bij Avis nemen we onze luxe auto in ontvangst. Volgens Hans praat ie nog net niet tegen ons, maar verder alle toeters en bellen. Ben bang dat we straks aan het eind van de vakantie pas weten waar alle knoppen en handels voor dienen. Gelukkig is het een VW Passat en zitten dus het gas- en rempedaal op de normale plaats. Na een uurtje zijn we in Harpers Ferry. De man bij de balie van ons hotel raadt ons een restaurantje aan, The Anvil Restaurant. Het ziet er heel gemoedelijk uit. Onze eerste live muziek hebben we hier al te pakken. Heel onverwacht, maar reuze gezellig. Na een heerlijk diner, voor Hans met een West Virginia Pale Ale, is het inmiddels 02.50 uur Nederlandse tijd en gaan we lekker slapen. Niet veel foto’s gemaakt uiteraard, alleen eentje van de ingang van The Anvil Restaurant.

... met Hans naar de USA

Nog even werken en dan is het tijd om weer op pad te gaan.

Deze keer naar de USA.

2 september - Mykonos

Vandaag laatste dagje. We slapen lekker uit en gaan dan ergens in het stadje ontbijten/brunchen. Daarna lopen we door de kleine straatjes en werpen toch nog even een blik in een klein kerkje.

Er moet ook een amfitheater zijn en na enig zoeken vinden we dat. Stelt niet veel voor helaas. Lijkt betrekkelijk nieuw en waarschijnlijk wordt dit 's avonds door jongeren/toeristen als hangplek gebruikt. Er liggen aardig wat kapotte flesjes/glazen.

We slenteren verder door de straatjes

en gaan naar "little Italy" Leuk gedeelte van het stadje, maar in deze toeristische trekpleister is een drankje op een terras gelijk 2x zo duur.

Vanaf het terras hebben we wel een goed uitzicht op de molens.

Nog even langs het haventje

en aan het eind van de middag terug naar het hotel.

Bijkomen op ons terras en ...

... ook Stoffel komt ons weer begroeten.

's Avonds genieten we van een heerlijk diner bij Del Angelo.

*****

3 September weer naar huis. Vlucht gaat prima op tijd en inmiddels weer veilig thuis.

1 september - naar Mykonos

Na het ontbijt vertrekken we naar Ermoupoli om de auto in te leveren en de boot naar Mykonos te nemen. Een boottochtje van ca. 45 minuten. Bij aankomst op Mykonos staat ons transfer al te wachten en veilig worden we afgeleverd bij Sofia Village hotel. Onze kamer is nog niet klaar. We laten de koffers bij de receptie staan en gaan vast op verkenning. Dat wordt afdalen ... ons hotel ligt behoorlijk hoog boven het stadje. Mykonos stad is zeer toeristisch. Maar wel lopen hier de "wilde dieren" los. In één van de straatjes komt ineens een grote pelikaan de hoek om waggelen. Geen gezicht zo midden in het stadje tussen de drukte. Er is inmiddels ook een cruiseschip met veel Amerikanen gearriveerd. Keurig met "dog-tags" om lopen deze in file door het stadje. We lunchen bij een aardige tent en vervolgen onze verkenning. Dan zien we de bekende molens van Mykonos op een heuvel. Daar lopen we uiteraard naar toe. Net als vele anderen. Bij de slager zien we het vlees/de worsten een de waslijn te drogen hangen.! Halverwege de middag komen we terug bij het hotel en ja, onze kamer is klaar. We zetten de koffers neer en nemen vervolgens onze middagduik in het zwembad. Na even bij het zwembad te zijn opgedroogd gaan op het terrasje bij onze kamer zitten. Wauw, weer in het wild een beest: Een zeer aardige maat schildpad schuifelt ineens langs. Nooit gedacht het wildlife van Mykonons zo dichtbij te aanschouwen.