Als toetje liepen er gisteravond een aantal herten voor onze
auto op de weg. Eentje bleef nieuwsgierig staan kijken. Toen we bij onze cabin
kwamen stonden er ook een paar te grazen vlak voor onze cabin. Leuk ! Nu op
vliegveld. Nog ca. 2 uurtjes dan vertrekken we via Dublin weer naar Nederland.
Het was weer een geweldige reis. Temperaturen van 33 gr Celsius tot 3 graden
Celsius. Mooiste park: Cumberland Falls State Park. Veel dieren gezien. Veder: alle muziekonderdelen van
de reis waren geweldig en Biltmore Estate, ons buitenhuisje, en de
wijnproeverij waren ook bijzonder. Kortom:: alle dagen genoten !
zondag 14 oktober 2018
zaterdag 13 oktober 2018
13 oktober - dag 16 - Tygart Lake State Park
Onze cabin is erg leuk. Er is ook een open haard. Helaas
ontbreekt het berenvel, ander was het nog romantischer geweest. We hebben het
klokje rond geslapen. Af en toe even wakker geweest om het vreselijk te horen
regenen en daarna dus gauw weer omgedraaid en verder geslapen. Als we
uiteindelijk om half elf gaan ontbijten is het droog en zien we ook af en toe
de zon.Veel warmer dan 8-10 graden wordt ´t niet. Na het ontbijt weer aan de
wandel. We beginnen met het Woodland Trail. Volgens de beschrijving niet al te
moeilijk. Echter eenmaal op pad blijkt het begin van de wandeling nog veel
steiler dan die van gisteren. Als we eenmaal boven zijn, tenminste het lijkt of
we niet hoger kunnen, vraagt Hans zich af waar de lift is om weer naar beneden
te gaan. Tja, helaas … Aan het eind van
deze wandeling pakken we de volgende wandeling, het Lake Trail. Er staat
niet in de beschrijving dat we
gedeeltelijk door het water moeten banjeren. Het is chaos op dit pad. Veel
omgewaaide bomen, waarschijnlijk door een vorige storm en het is duidelijk dat
ook dit pad lange tijd niet door anderen belopen is. Als de zon af en toe
doorkomt ziet alles er veel mooier uit. Dan weer teruglopen naar de cabin. De
hele dag komen we geen andere mensen, behalve de Park Ranger, tegen. Wel weer
herten, eekhoorntjes en leuke vogeltjes gezien. Einde van de middag. Straks
koffers inpakken.
12 oktober - dag 15 - naar Tygart Lake State Park
Ondanks de invloed van orkaan Michael en de tornado die ca. 150
km ten zuidoosten van waar wij zitten heeft huisgehouden begint de dag droog en
probeert het zonnetje door te komen. Wel is de temperatuur behoorlijk gedaald.
Wordt vandaag maximaal 13 graden, terwijl ´t gister nog ca. 23 gr was, maar
alles beter dan regen! Na het ontbijt vertrekken we richting onze volgende
bestemming ca. 250 km naar het noorden. Heerlijk rustig op de weg. Toch is er
weer een ernstig ongeluk gebeurd, waardoor de weg in beide richtingen is
afgesloten en we een stuk om moeten rijden. Tot nu toe hebben we elke dag een
auto `in de prak` gezien op de weg. We stoppen
onderweg voor mooie uitzichten en ook om even wat te drinken. Begin van
de middag checken we in bij Tygart Lake State Park Lodge, waar we een cabin in
het bos met uitzicht op het meer hebben. De cabin ligt wel 5 mijl van de lodge
af. Ons hutje ligt prachtig. Ondanks dat het fris is, is het mooi weer en we
besluiten vanmiddag nog een eind te gaan lopen. Je weet maat nooit of ´t morgen
ook droog is. We lopen langs het meer naar de dam en dan door het bos weer
terug. Het eerste gedeelte door het bos is behoorlijk steil. Makkie, hmm hmm.
In het begin komen we nog een paar mensen tegen, maar de laatste anderhalf uur
helemaal niemand meer. Het lijkt er ook op dat de wandeling die we lopen al een
aardig tijdje niet meer door anderen is gelopen. Af en toe moeten we over
omgevallen bomen klimmen en het pad is nauwelijks zichtbaar. Staat deze keer
wel goed aangegeven, dus verdwalen zullen we niet. Laat in de middag komen we
weer uit bij de lodge. Zo langzamerhand hebben we wel trek en we besluiten
gelijk te gaan eten in het restaurant, dan hoeven we straks niet weer heen en
weer te rijden. Het begint al te schemeren en als we terugrijden naar de cabin
zien we onderweg een hert langs de kant van de weg. Als we bij de cabin komen
zien we een heel groepje herten bij ons huisje staan. Geweldig! Uiteraard
poseren ze weer niet voor de foto, maar het is heel leuk om ze in het wild zo
dichtbij te zien. Nog even een foto van het schemerige meer vanaf ons terras en
dan gaan we toch maar naar binnen. Het is inmiddels 8 graden … maar nog steeds
droog! Gelukkig hebben we ook een trui bij ons. Morgen de laatste dag en
zondagmiddag terugvliegen.
vrijdag 12 oktober 2018
11 oktober – dag 14 – Hawks Nest State Park
's Morgens zit één van de gieren vlakbij bij onze kamer op
het dak. Enge beesten. Helaas nog steeds regen, dus onze wandelplannen vallen
letterlijk in het water. We rijden naar de New River Bridge. Één van de
grootste boogbruggen ter wereld. Helaas is het hier zo mistig dat we deze brug
nauwelijks zien.. We kijken bij de tentoonstelling en dan rijden we verder. We
komen bij Fayetteville, Volgens de borden “coolest small town in America”. Ach
ja het is een aardig dorpje. We drinken wat in een leuke tent en rijden
langzaam weer terug richting hotel. En nog steeds regent het. Onderweg zien we bij
toeval nog een waterval. Tja er kan nog meer water bij. Aan het eind van de middag
is het dan toch droog en we maken nog een wandeling. Oeps deze gaat alleen maar
berg af. Dat houdt natuurlijk in straks weer berg op. Pfff. Maar we zijn allang
blij dat het droog is. Beneden bij de New River, nota bene de oudste rivier
volgens de verhalen, zien we de oude treinbrug. En dan weer berg op. Eitje
natuurlijk …. ! Ondanks de regen toch weer een gezellige leuke dag.
woensdag 10 oktober 2018
10 oktober - dag 13 - op weg naar Hawks Nest State Park
Als gevolg van orkaan Michael begint de dag met hoosbuien en
daar zal niet veel aan veranderen. Van de orkaan zelf hebben we geen last maar
wel van de vele regen die daardoor wordt veroorzaakt. Hier in Banner Elk worden
voor vanmiddag zelfs overstromingen verwacht. We hebben gisteren, ondanks de
regen, nog geluk gehad met het weer, al dachten we toen van niet. We hebben
vandaag ca. 350 km naar ´t noorden voor de boeg. De eerste 250 km hoost het
bijna aan één stuk door. We rijden door mooie natuur, maar door de regen hebben
we daar niet veel plaatjes van kunnen schieten. Door de regen is de rit vermoeiend,
dus we stoppen een aantal keer om even bij te tanken. Tja, ook de emmer koffie
(= kleine koffie) is weer van de partij en wordt voor de helft genuttigd. De
laatste 100 km regent het wat minder, maar droog wordt ´t niet. Eenmaal
aangekomen bij ons hotel in Hawks Nest State Park checken we in en krijgen onze
kamer met uitzicht op de kloof. Tja … nu dus even niet. Veel laaghangende
mist/bewolking. Een half uurtje later lijkt het toch wat op te klaren en hebben
we toch uitzicht op de kloof. Maar daarna trekt ´t ook weer dicht helaas. Ach
mag de pret niet drukken- We blijven genieten.
We boffen. Om een uur of 5 is het toch droog. We weten niet
hoe ’t morgen zal worden, dus we grijpen deze kans en gaan gauw nog op pad.
Niet al te grote wandeling, maar mooie uitzichten en onderweg zien we boven ons
in een boom een heleboel roofvogels. Tegen de tijd dat we terugkomen bij het
hotel is het etenstijd. Vanuit het restaurant ook weer uitzicht op de kloof.
Heerlijk gegeten.
dinsdag 9 oktober 2018
9 oktober – dag 12 – Banner Elk
Getsie, ’t regent. Uitgerekend nu we midden in de natuur
zitten. Maar niet getreurd, het is eenmaal zo en dat mag de pret niet drukken.
Dus na het ontbijt regenjacks mee en eerst even langs het visitor center om te
checken welke wandelingen te doen zijn met dit weer. We beginnen met een
wandeling rond en in de omgeving van het dorpje. Het startpunt hebben we snel
gevonden en het begin van de route is duidelijk, maar al gauw, zoals Hans dat
zegt, zijn de borden op. Nergens meer een aanwijzing en ook de beschrijving,
die we hebben meegekregen geeft geen duidelijkheid. Enfin, verdwalen kunnen we
hier rond het dorp niet, dus we lopen zelf een route. ’t Is wel “jack aan jack
uit” af en toe regen en dan weer droog. We komen langs een huis, dat als entree
een treinwagen heeft. Grappig. Je kunt wel zien dat het hier de hele nacht
geregend heeft. In een klein meertje staat het water zo hoog, dat ’t over de
weg stroomt. We pakken de auto en rijden via “The Civil War Trail”. Ook hier
zijn de borden weer op. 1x een bord en daarna komen we geen borden meer tegen. De
weg die we rijden is mooi. Eerst regent het nog, maar een berg verder is het
droog. We zien borden Elk River Falls en die volgen we. Hier zijn uiteindelijk
niet alleen de borden op maar ook het wegdek. Het laatste stukje is hobbelen
over de keien. De weg houdt op en daar parkeren we. Het pad naar de watervallen
staat wel aangegeven. Uitkijken dat we niet weg glibberen over de bladeren. Het
is de moeite waard en de hele wandelingen houden we ’t droog! Dan weer een
eindje rijden. Nu wordt het wel erg somber. Maar … we zitten niet midden in de
natuur om op een hotelkamer te gaan bivakkeren. We rijden naar Linville Falls.
Alsof we nog niet genoeg water hebben gezien, maar lange wandelingen met dit
weer is toch ook niet aan te raden. Hier hebben we pech het regent en het
blijft regenen. Maar we zijn er toch, dus regenjacks aan en op pad. Ook weer de
moeite waard. Wel een behoorlijke tippel en we zijn dan ook écht nat als we bij
de auto terugkomen. Aan het eind van de middag zijn we terug bij het hotel.
Even lekker een warme douche en dan weer een hapje eten. Ondanks de regen toch
een geslaagde dag.
8 oktober – dag 11 – Biltmore Estate
De dag begint beetje somber en er is wat regen voorspeld.
Het geluk is echter met ons en de zon breekt een beetje door. Af en toe wolken
en af en toe wat zon erbij. Vandaag gaan we naar Biltmore Estate. Het is hier Columbus Day en het zal druk worden. Gelukkig hebben wij vooraf kaartjes
geregeld en kunnen om 09.00 uur het huis in. Is een goeie zet geweest. We
blijven de drukte voor en kunnen foto’s maken zonder massa’s mensen erop. Met
250 kamers het grootste woonhuis ter wereld gelegen op een mega groot landgoed..
Het is zeer indrukwekkend. In de kelders treffen we onder andere ook een
zwembad, een Halloween gedeelte, een bowlingbaan en een sportzaal aan. We hebben nog wel wat
spaarcentjes en dit lijkt ons wel een leuk buitenhuisje. Maar … misschien
moeten we toch nog even doorsparen dan. Ook de verschillende tuinen zijn een
blik waard. Op een terras drinken we een emmer koffie (= kleine koffie) en dan
gaan we naar The Winery, waar we de wijn kunnen proeven. Dat is reuze leuk. Via
de wijnkelders lopen we naar de proeverij. We mogen maximaal 7 wijnen naar
eigen keuze proberen. Daar zijn we wel even zoet mee. Hans doet rustig aan, die
moet straks nog rijden. Na de wijnproeverij lopen we door de winkel Veel mooie
flessen wijn, maar helaas te lastig om mee te nemen. Dan gaan we lunchen. Het
is halverwege de middag als we richting onze volgende bestemming rijden: Banner
Elk in de Blue Ridge Mountains. De lucht ziet er nu dreigend uit en af en toe
hebben we een spatje, maar het blijft tot nu toe droog. Inchecken bij hotel
voor de komende 2 nachten. Straks restaurantje zoeken voor een lekker hapje.
Abonneren op:
Posts (Atom)