8 februari - Barneveld

Barneveld ligt zo dicht bij, maar we zijn hier toch niet eerder geweest. Ik heb een stadswandeling gevonden en omdat er vanaf 12 uur geen best weer wordt voorspeld, besluiten we die te gaan lopen in plaats van een wandeling door het bos. Goed te parkeren aan de rand van het centrum van de stad. Dan op pad. Al gauw klopt er al helemaal niets meer van de beschrijving van de wandeling. We zien wat paaltjes met wat het lijkt een uitgezette route, dus we besluiten die te gaan volgen. Maar overal in Barneveld zijn ze met de weg bezig en, haast onmogelijk, maar hier staan meer borden met omleidingsroutes dan bij ons in Den Haag. De werkzaamheden houden in, dat ook de paaltjes met de aangegeven route hier en daar verdwenen zijn. Barneveld is niet heel groot, dus we hebben niet het idee, dat we hier zullen verdwalen. Eenmaal terug bij de parkeerplaats steken we het spoor over en lopen richting landgoed De Schaffelaar. Hier maken we nog een ommetje. Niet te ver, want de voorspelling is: om 12 uur regen. Als we rond 12 uur richting auto lopen begint het inderdaad te plenzen. De wandeling door Barneveld stelt verder niet veel voor, kan je rustig overslaan, maar een volgende keer gaan we wel terug naar Landgoed De Schaffelaar om een eind te lopen. Dat zag er prima uit. Rest van de middag gaan we lekker relaxen op het kamp en vanavond eten bij Juffrouw Tok.

7 februari - Landgoed Prattenburg

Vandaag rijden we richting Rhenen. De ingang van de parkeerplaats bij Landgoed Prattenburg is even een zoekplaatje, maar uiteindelijk toch gevonden. Er is een uitgezette wandeling. Paaltjes met groene bordjes volgen. Staat heel goed aangegeven overal. Na even gelopen te hebben horen we geen auto's meer, sterker nog we horen helemaal niets meer, ook geen vogeltjes. Bizar hoe geluidloos het kan zijn. Het landgoed bestaat uit brede wandellanen, heide en bossen. Op de 2e helft van de wandeling horen we ineens af en toe een vogeltje, maar verder zijn we alleen op de wereld hier. Na deze mooie wandeling keren we terug naar ons huisje. 's Avonds halen we bij de frieterie een patatje. Ook lekker voor een keer.

6 februari - Fort bij Vechten

Uitslapen, ontbijten en op pad. Vandaag staat een 12 km lange wandeling op het programma met daarna een bezoek aan het Waterliniemuseum in het Fort bij Vechten. We willen niet via de snelweg naar Fort bij Vechten rijden en daarom geven we Tomtom pas bij Zeist opdracht om ons naar de parkeerplaats van Fort bij Vechten te leiden. Hè, toch een stukje snelweg ... moet toch ook anders kunnen. Maar ja, laten we niet eigenwijs doen en Tomtom toch maar volgen. Foute beslissing. Ik weet zeker, dat het Fort langs de A12 ligt, maar volgens Tom ligt het ergens midden in een weiland. Geen eindbestemming Fort dus met Tom. Dan maar Google Maps aanzetten en binnen een paar minuten rijden we het parkeerterrein van Fort bij Vechten, langs de snelweg, op. Het is droog met wel veel wind, maar niet al te somber. We besluiten dus eerst te gaan wandelen. Startpunt van de route gevonden en lopen maar. We lopen langs Landhuis Oud Amelisweerd naar Fort bij Rijnauwen. Dit is het grootste en groenste (men laat de natuur hier z'n gang gaan, waardoor het overwoekerd is) Fort van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en is gebouwd tussen 1868-1871. Je kan het Fort bezoeken, maar je moet dan wel vooraf een rondleiding boeken. Vanaf het pad waar wij om het fort heen lopen, is er van het eigenlijke bouwwerk niet veel te zien. Vervolgens lopen we een stukje asfalt en dan het bos in. Dan geeft de route aan, dat we het dorp Bunnik in moeten. Natuurlijk zijn we eigenwijs. Daar hebben we niet veel zin in. We vinden een pad langs het water, dat ziet er veel gezelliger uit. Inmiddels is het wel behoorlijk harder gaan waaien, dus oppassen, dat we niet in de plomp terecht komen. Het laatste deel van de route gaat over het Bunkerpad en tja, hoe kan het ook anders, hier liggen veel bunkers. Bijna aan het eind van de wandeling lopen we langs restaurant Vroeg, gevestigd in een oude boerderij. Inmiddels is het half 2, dus we besluiten hier te lunchen. Wat een verrassing als we binnen komen. Het is hartstikke vol. Gelukkig nog wel een tafeltje voor 2. Na de lunch lopen we terug naar Fort bij Vechten. We willen het Waterliniemuseum bezoeken, maar bij de ingang lezen we, dat de toegang € 33 is. Tja dat gaan we dus niet doen. Achteraf blijkt, dat dit waarschijnlijk het tarief voor een gezinskaart was, want volgens de website is het tarief € 11 pp. Stom, dat ze dat hoge tarief bovenaan de lijst vermelden. We lopen nog een rondje bij het Fort en dan keren we weer huiswaarts, richting kamp wel te verstaan.

Amelisweerd

Fort bij Rijnauwen

Bunkerpad

Fort bij Vechten

5 februari - Zeist

Uitslapen, ontbijten en op pad. Richting Zeist. We parkeren bij het Jagershuys en vandaar gaan we de 12 km lange Kozakkenput wandeling lopen. Zonder dar we het in de gaten hebben gehad, hebben we de route schijnbaar ingekort tot ca. 9 km. Lopen kletsen en ergens aanwijzing/paaltje gemist? Dat is wel iets voor ons natuurlijk. Op de terugweg kopen we een lekker broodje voor een late lunch. We boffen met het weer. Droog, wel wat wind, maar niet te koud. Heerlijk wandelweer. 's Avonds genieten van een heerlijk pannenkoek bij Pannenkoekboerderij Grietje.

4 februari - Turfvelderpad

Lekker uitslapen, laat ontbijten en rond 12 uur brengen we Ronald en Amandine naar het station. Die gaan weer huiswaarts. Wij rijden iets verder door naar Rhenen met het idee om daar nog een eind te gaan lopen. Helaas begint het te regenen. Daar hebben we geen zin in, dus we rijden terug richting Scherpenzeel. Wonder boven wonder wordt het weer droog als we die kant oprijden. We rijden naar Ederveen om daar het Turfvelder Klompenpad te gaan lopen. Als we uit de auto stappen is het prachtig weer met ook een heerlijk zonnetje, alles in onze gedachten wel te verstaan. Het is grijs, maar wel zo goed als droog. Dus huppakee daar gaan we. Wel weer behoorlijk modderig, maar dat kunnen onze schoenen wel aan. In de loop van de middag rijden we weer terug naar het kamp. Lekker relaxen onder het genot van een  biertje en een wijntje.

3 februari - Breeschoterpad

Als we wakker worden, hangen onze broodjes, welke wij voor het ontbijt besteld hebben, al aan de deur. We doen alles op ons gemak en starten de dag met het genieten van een lekker ontbijtje. Als we allemaal opgefrist zijn, gaan we op pad. Vanaf het park lopen we het Breeschoter Klompenpad. Af en toe een beetje modderig, maar dat mag de pret niet drukken. Eenmaal klaar met wandelen en weer terug op het park, doen we met z'n allen een rondje minigolfbaan, 18 holes. Tja, iemand moet er winnen, dus dat doe ik dan maar. 👍Vervolgens het tweede gedeelte van de middag lekker relaxen met een spelletje en boek. 's Avonds uit eten bij juffrouw Tok. Het is maar goed, dat we vooraf hebben gereserveerd, want de zaak is afgeladen vol. Terug in de bungalow spelen we gezellig bij het haardvuur tot het bedtijd is "Trans Amerika" onder het genot van een lekker glaasje champagne. Tja, en ook daar moet er natuurlijk iemand winnen en vanavond is dat Hans.

2 februari - met Hans naar Scherpenzeel

Voordat onze volgende verre reis van start gaat, toch nog even er tussenuit in eigen land. Meestal geen blog verhaal van tussendoortjes in eigen land, maar daar brengen we dan  nu verandering in. We vertrekken in de loop van de middag en na ca. 1 uur en 20 minuten arriveren we bij onze bungalow op park Ruwinkel. Omdat we hier al eens eerder zijn geweest, staat er in onze bungalow een flesje wijn, een doos snackjes voor bij de borrel en een doos bonbons als welkomstgeschenk voor ons klaar. Zeer attent. Om half zeven rijden we naar het station in De Klomp, waar we Ronald en Amandine afhalen. Die komen 2 nachtjes logeren. Na het eten spelen we een paar spelletjes Skip-Bo tot het bedtijd is.