Vandaag
eerst per Postbus Bernina Express van Lugano naar Tirano en dan per
Bernina Express Panoramatrein naar Bergün. Voor vertrek om 10:00 uur
nog even een fotootje van Lugano en van ons Hotel. Het
opstappunt van de bus is goed aangegeven. Het woord Postbus doet
vermoeden dat het een bijzonder type bus zal zijn, maar het tegendeel
is waar. Het is een super de luxe bus. Wel zo fijn eigenlijk, want
dat maakt de ca. 3 uur durende rit wel comfortabel. Even voorbij
Lugano passeren we de grens met Italië en de rest van de rit gaat
door Italië. Langs het meer van Lugano en dan langs het Como meer,
het diepste meer van Europa. Vervolgens rijden we door een dal
omringd door bergen. Foto’s maken is best wel lastig, getinte ramen
en de zon schijnt erop dus ook nog reflectie. Halverwege is er een
momentje van indommelen ik doe echt maar heel even mijn ogen dicht en
anderhalf uur later word ik in Tirano, de eindbestemming van de bus,
weer wakker. Ha ha! In Tirano hebben we ruim de tijd om over te
stappen. We lopen naar het station van de Rhatische Bahn, waar de
Bernina Express (trein) vertrekt. We hebben 2 raamplaatsen in de
trein. We vertrekken uit Tirano en het eerste stukje rijdt de trein,
alsof het een tram is, gewoon over straat. Bizar hoor. Even voorbij
Tirano rijden we over het veel gefotografeerde Kreisviadukt Brusio,
waar de trein in een spiraal omhoog rijdt. In diverse dorpjes
onderweg rijdt de trein ook weer als een tram over straat. De totale
treinreis zal 2 ½ uur duren, maar we hebben al gauw in de gaten, dat
dit wel een heel bijzonder mooie spectaculaire treinrit is: over
straat rijden, heel veel bochten, geweldige uitzichten en stijgen van
429m (Tirano) naar 2253m (Ospezio Bernina) het hoogste punt van de
treinrit. Veel te veel foto’s gemaakt, maar door de weerspiegeling
in de ramen, zijn ze niet allemaal goed gelukt. Dat wordt thuis een
hoop poetswerk. Uiteraard in de trein nog een versnapering, weer een speciaal biertje. Via Pontresina komen we uiteindelijk op onze
eindbestemming Bergün op 1372m hoogte. Al snel hebben we ons
hotelletje gevonden. Inmiddels is het al over vijven. Dus koffers op
de kamer en nog even een ommetje maken om het dorpje te verkennen. Niet een ommetje à la Jolande, maar een gewoon ommetje. We
vinden ook een leuk restaurantje, waar we in de tuin kunnen eten.
Zigeunerspies: vlees op een stok. Zo heerlijk klaar gemaakt, dus we
smullen ervan. Dan lopen we nog door het dorpje en gaan kijken of op
zaterdag of zondag het Bahnmuseum Albula geopend is, want daar wil
Hans wel erg graag naar toe. Dan lopen we terug naar het hotel. Het
wordt donker en het begint enorm te onweren. Geeft niets. Wij hebben
vandaag weer een prachtige dag gehad en zolang ze die regen en onweer
voor ‘s avonds/’s nachts bewaren, is er niets aan de hand. Op
naar morgen.
Bye Bye Lugano:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten