Hans en ik gaan, alleen, vroeg op pad. We rijden naar Sarakiniko gelegen aan de noordkant van het eiland. De grijs-witte rotsen hebben veel weg van een maanlandschap en het gebied staat op de Unesco Werelderfgoed Lijst. We gaan vroeg, omdat we de vele mensen, die hier in het hoogseizoen naar toe gaan, niet tegen willen komen. Inderdaad, daar aangekomen zijn we één van de weinigen die er rondlopen. We zijn hier al 2x eerder geweest, maar het blijft de moeite waard, zo mooi en bijzonder. Als we hier enige tijd hebben gewandeld, besluiten we naar Adamas te rijden voor een laat ontbijt. We installeren ons bij Restaurant Volta, vlakbij de haven. Moeilijk kiezen, alles op de kaart lokt ons aan. We besluiten het eenvoudig te houden: yoghurt met noten en vruchten. Verrukkelijk ! Na dit ontbijt lopen we nog wat rond in Adamas en vervolgens keren we terug naar Theo & Fabrice. We gaan verder met genieten: zwemmen, boekje lezen, late lunch en in de avond dineren bij restaurant Okto in Trypiti. Zeer smakelijk. In verband met een fotoproject op 22 augustus moet Fabrice nog e.e.a. regelen in Plaka. Als we daar uitstappen, glij ik onderuit en boem daar lig ik elegant op mijn gat. Ik dacht, dat ik uitgleed in de modder, maar het is hier kurkdroog, dus dat kan niet. Neen, handig als ik ben, ben ik uitgegleden over de dennennaalden op de grond. Enfin, verder niets aan de hand. Geen pijntjes, het was meer de schrik.
Sarakiniko
Geen opmerkingen:
Een reactie posten