12e, 13e en 14e dag

26, 27 en 28 juli

Tot besluit nog 3 luie dagen. Boek lezen, muziek luisteren, zwemmen, tafeltennissen, voetballen. Niet helemaal lui dus eigenlijk.

 Wat ons het meest opviel deze vakantie:

-          -Het Griekse rijgedrag…dubbele strepen, daar moet je overheen; vluchtstroken, daar ga je op rijden als iemand achter je lijkt in te willen halen; haarspeldbochten gewoon door het midden afsnijden; kortom wangedrag in het verkeer naar ons idee, maar misschien hoort dat hier wel.

-          -Hele vriendelijke Griekse bevolking, op een enkele buschauffeur na

-         - Met name in het midden en zuiden van het eiland enorme krachtige wind

-          -Helaas op ons vakantieadres niet zo veel vertier voor Willem en Ronald. We hebben dus  ’s avonds gezellig zitten kaarten.

Al met al is het een heerlijke vakantie geweest.

Morgen vroeg op. Ontbijt om 06.00 uur! En dan worden we om ca. 06.45 opgehaald voor de rit naar het vliegveld.

11e dag

25 juli

Laatste autodagje. Bij het ontbijt overleggen we wat we die dag gaan doen. Willem en Ronald willen ook weer mee op autotour. Er is niet echt meer iets een beetje in de buurt wat ons interessant genoeg lijkt, dus het wordt sowieso een behoorlijk stuk rijden. Bestemming wordt: Francocastello. Vertrek om kwart over tien. De tocht gaat bovenlangs de Faragi Imbrou, de kloof waardoor we eerder gelopen hebben. 

Het is weer een mooie rit door de bergen en het laatste stuk langs de zee.

Als we ter plekke zijn geeft de meter aan dat het buiten 34 gr is. We stappen uit en worden verrast door een hele warme wind. Pfff windje koelt ons niet lekker af. We hopen allemaal dat het kasteel niet alleen een berg stenen is, waar we naar gaan kijken. Gelukkig….er is nog aardig wat over van het door de Venetianen in 1340 gebouwde kasteel, dat als een filmdecor naast de zee ligt.

 We lopen rond 

 

en vervolgen onze wandeltocht 

 naar een taverne die aan zee en aan het kleine haventje ligt. Weer erg gezellig en weer lekker gegeten.

 

 We hebben onze zwemspullen meegenomen, maar niemand voelt er wat voor om een duik in zee te nemen. We rijden dus terug naar het hotel, waar om een uurtje of 4 weer aankomen.

Even lekker relaxen voordat we straks gaan eten. Ronald en Willem doen nog mee met het voetballen. Dát is pas heet ! na 2 stappen druipt het zweet uit alle poriën. 
Vandaag moeten we de huurauto weer inleveren, dus het toeren zit erop.

10e dag

24 juli

Vandaag is Willem jarig. We hebben in de eetzaal zijn stoel versierd. Als hij dat ziet, zien we hem een gezicht trekken van Oh Nee Hè! Maar hij moet er toch aan geloven en gaat op zijn mooi versierde stoel zitten.

 Na het ontbijt besluiten we nog een keer naar Chania te gaan. Nu met de auto. Daar aangekomen moeten we even rondrijden om een parkeerplek te vinden. Dan lopen we richting oude centrum. We komen door  een straatje waar een minaret staat. 

Dan staan we ineens voor het Nationale Voetbalmuseum

Het is niet groot, maar er hangen veel shirts, kaartjes, speldjes, dassen en andere voerbalsnuisterijen, die allemaal voornamelijk met het Griekse elftal te maken hebben. De man in museum, gehuld in een oranje T-shirt,  vraagt waar we vandaan komen. Oh, Holland en we moeten met hem meelopen naar een ander gedeelte. Daar pakt hij een replica van de Cup uit 1974 en we moeten van hem met die cup op de foto. Grappig hoor.

We vervolgen onze tocht langs winkeltjes en er worden nog wat shirts gekocht. Dan gaan we bij dezelfde tent als ons vorige bezoek aan Chania weer zo’n overheerlijk pita giros eten. Mmmm..lekker hoor.

Na deze lunch gaan we een tocht maken met een “glazen bodem boot”. Is heel relaxed, maar het stelt al met al niet zo veel voor. Misschien zijn we te verwend, door eerdere ervaringen met zo’n boot? De tocht duurt een klein uurtje en we zien wat vissen, maar niet heel bijzondere.

Dan is het alweer tegen 3-en en keren we terug naar het hotel. Hans en ik gaan nog even naar het zwembad, maar de jongens zien we niet meer.

Bij terugkomst op onze kamer wacht ons nog een verrassing: Er staat een felicitatie kaart voor Willem en in de koelkast vinden we een taartje met een kaarsje. 

Attent van het hotel!

Daar gaan we straks zeker van genieten denk ik.
En inderdaad 's avonds bij het kaarten breken we de taart aan.

9e dag

23 juli

Om een uurtje of 8 gaan we naar beneden voor het ontbijt in hotel Keramos. Volgens de informatie bestaat het ontbijt uit lokale specialiteiten. In haar vrolijkste grieks verwelkomt Mama ons in de eetzaal. Er wordt koffie en thee neergezet en er is een buffet waar we jus d’orange en gewone broodjes kunnen pakken.

Daar komt de verrassing. Op onze tafel worden 4 schaaltjes met heerlijk uitziende gerechten neergezet. Mmmm, dat wordt smullen!

Als wij al begonnen zijn met eten volgen er al gauw  meer schaaltjes… en nog meer… en nog meer. Uiteindelijk staan er 18 schaaltjes op onze tafel. 

 Bij de laatste serie schaaltjes krijgen we ook een zak erbij met de mededeling, dat als we het niet opkunnen, we alles mee mogen nemen, eventueel voor de lunch. Natuurlijk krijgen we lang niet alles op, dus we vullen de zak en hebben zo een overheerlijk lunchpakket met zoete en hartige lekkernijen.

Mama blijft gezellig honderduit in het grieks tegen ons praten.

Als we uitchecken, blijkt dat ook de koffie met lekkernijen bij de prijs inbegrepen is. Ook krijgen we nog 2 zakken met speciale kruiden voor thee mee.

Nog even een foto van Mama en Papa.

Wij en zij vinden het prachtig. Al met al een zeer geslaagde overnachting met ontbijt (..en lunch..)  voor een habbekrats.

We rijden richting Lake Zaros. We zijn er inmiddels aan gewend, dat de richtingen zeer slecht zijn aangegeven en rijden dus eerst weer verkeerd. Maar…alles komt goed en we vinden ook Lake Zaros. Hier maken we een korte wandeling.

Dan hebben we een lange rit voor de boeg, 

We willen naar de Oros Psiloritis (Ida berg) in het Psiloritis gebergte 

 en daar naar de Idaian Antron (Ideon grot).Volgen de griekse mythologie zou dit mogelijk de geboortegrot van Zeus zijn. Het is inderdaad een lange, maar rustige tocht door de bergen. Vanaf Anorgia zien we in ongeveer een half uur tijd de buitentemperatuur van 27 gr naar 16 gr zakken.
We komen her en der wat geiten tegen onderweg

De weg eindigt op de Nida vlakte. Daar kunnen we parkeren en moeten we nog ca. 600 m stijl omhoog klimmen. 

Terwijl wij aan de klim beginnen, zien we iets verderop een jeep naar boven rijden. Kijk zegt Hans, daar gaat de portier, die ons zo bij de grot zal verwelkomen. En ja hoor .. hij heeft nog gelijk ook.
Uiteraard is de ene grot enigszins zoals de andere grot, maar ook dit is weer de moeite waard.

 

 

 

Vanuit de grot kan ik Hans aan de rand boven zien staan!

En volgens de overlevering zou dit het altaar geweest zijn

We genieten hier van ons “lunchpakket” met alle eigen gemaakte heerljkheden van Hotel Keramos,
de “restanten” van het ontbijt. Nog wat foto's van het uitzicht

Bij de afdaling op de weg terug naar de auto komen weer een paar geiten tegen

Inmiddels is het alweer 3 uur. We gaan terug richting hotel. Het eerste gedeelte zo door de bergen zal nog wel even tijd in beslag nemen. Het laatste gedeelte pakken we de “snelweg”.

We hebben met de jongens afgesproken voor het diner om kwart over 8.

Dit was ook weer een geweldige dag.

En terwijl wij onderweg waren hebben Ronald en Willem de omgeving per fiets verkend. Helaas heb ik daar geen foto's van, maar zij hebben aardig wat bergen bedwongen begrijp ik