8e dag

22 juli

Vandaag gaan Hans en Jolande alleen op pad met de auto en we komen pas 23 juli in de namiddag weer terug. Ronald en Willem willen graag op eigen gelegenheid per fiets de omgeving verkennen. In het hotel zit een mannetje die fietsen kan regelen, Echter deze kunnen pas in de avond om 8 uur afgeleverd worden. Geen probleem. De jongens vermaken zich vandaag wel bij het zwembad, pikken dan vanavond de fietsen op en kunnen dan dinsdag en woensdag gaan toeren. Wij vertrekken om een uurtje of tien. Eerst een stuk snelweg richting Rethimno en vervolgens de weg richting Spili. Vlak voor Spili nemen we de afslag naar Moni Preveli. Ja ja … een klooster. We rijden niets vermoedend door een glooiend landschap totdat we een haarspeldbocht krijgen en ineens rijden we in een giga grote kloof. Dit blijkt de Kourtaliotiko Faragi te zijn. Gaaf ! Er is een grote parkeerplaats, waar iedereen dankbaar gebruik van maakt. We stappen uit en worden verrast door windkracht 13, althans zo voelt het. Onze westerstormen van thuis zijn er niks bij. Het is moeilijk om de camera stil te houden om foto’s te maken. Wat zeg ik…het is zelfs moeilijk zelf staande te blijven!

Na deze indrukwekkende stop rijden we verder richting Moni Preveli. Het huidige klooster dateert uit de 17^e eeuw en is prachtig gelegen op een rotspunt uitkijkend over de zee. In 1940 is het gedeeltelijk verwoest door de duitsers als vergelding voor de rol die de monniken speelden bij het helpen ontsnappen van de geallieerden na de Slag om Kreta.

Net buiten het klooster staat een piepklein kerkje.

Op de weg terug richting Spili stoppen we bij een monument, wat een eerbetoon is aan de monniken die de geallieerden hielpen ontsnappen. We kunnen het alleen vanaf een afstand zien. Het terrein blijkt niet toegankelijk.

Dan maken we nog een korte stop bij de ruïnes van het oude klooster.

In Kissou Kambos stoppen we voor de lunch en schuiven we aan in Taverne Maria Kostas. Weer niet verkeerd.

We vervolgen de tocht nu richting Festos, opgravingen van een minoïsch paleis. De site mist de reconstructies van Knossos, maar is wel veel overtuigender

 Je kunt je hier wel een voorstelling maken hoe groot het paleis geweest moet zijn en de vele kamers lijken allemaal uitzicht gehad te hebben over het landschap.

De tocht gaat dan naar het bergdorpje Zaros. Daar hebben we voor 1 nacht een kamer in een hotelletje geboekt. In Mires missen we de borden voor de afslag naar Zaros, maar volgens de kaart komt er nog een afslag. En ja hoor…gevonden. In het dorp Andonis moeten we richting Plouti. Dat vinden we nog wel. In Plouti lijken de wereld en de weg op te houden. Na wat stuurkunst rijden we dan toch door Plouti heen en komen op de weg richting Moroni en Zaros. Tja en dan ineens gaat de smalle weg over in een grint-/zandpad. We rijden een stukje door omdat het niet anders kan. Dan zie we iets wat op een redelijke weg lijkt. Dus daar maar naartoe draaien. Ja hoor is een redelijk weg, maar….in aanbouw! Ha ha. Gelukkig zijn we niet de enige sukkels die op een weg in aanbouw terecht zijn gekomen. Er komt ons een auto tegemoet rijden. Bij een brug (in aanbouw) staat een Griek die ons terugstuurt. Die andere auto was dus ook al omgekeerd. Enfin terug naar Plouti en aan 2 oude griekse heren de weg gevraagd. Met handen en voeten wordt ons duidelijk gemaakt, dat we toch het grint-/zandpad een eindje moeten volgen en dat deze weg dan overgaat in een redelijk normaal wegdek. Dat klopt en zonder al te veel problemen komen we dan toch aan in Zaros. Ons hotel/pension Keramos staat goed aangegeven in het dorp. Het ligt in een heel smal straatje. Parkeren…geen probleem maakt de Griek,de Papa, die voor het hotel zit ons duidelijk, gewoon voor de deur! En ja, dat past precies. 

 Eenmaal in het hotel worden we ontvangen door een allervrolijkste oudere dame. Ze ratelt aan één stuk door en alleen maar in het grieks. We begrijpen dat we moeten gaan zitten en dat we koffie met wat lekkers krijgen. Als de koffie op is, brengt ze ons naar de kamer. We hebben een kamer voor 30 euro inclusief ontbijt gereserveerd. Mama laat ons een schattige kleine kamer met een bed van ca. 1.20 breed zien. We houden veel van elkaar maar zelfs  meer dan 1.20 breed. Dat heeft Mama in de gaten en zij maakt duidelijk dat we voor 5 euro meer een grotere kamer kunnen krijgen. Ze zal deze even laten zien. Prima kamer en dat wordt hem dan.

Voor airco moet iets extra worden betaald, maar ook in Zaros staat een behoorlijk wind en Mama maakt ons duidelijk dat we beter gewoon het raam open kunnen zetten. Dat doen we dan inderdaad maar.
’s Avonds in een taverne heerlijk gegeten.

Ik denk dat we het fooien systeem hier niet begrijpen. Telkens wanneer we een fooitje geven, dan komt men weer met iets voor ons aandragen. Zo ook deze keer. Nadat Hans heeft betaald, mogen we niet weggaan. We krijgen nog een tros heerlijke druiven en een glaasje raki. Super vriendelijk die grieken. Terug naar het hotel. Benieuwd hoe ‘t morgen zal gaan.

Nog even een foto van het straatbeeld van Zaros: