Chivay/Colca Canyon-Puno 1 nov - dag 10

Vandaag weer een aardig ritje naar Puno voor de boeg.  De eerste stop is bij het uitzichtpunt op 4910 m waar eerder deze week een aantal mensen niet goed werden i.v.m. de hoogte. Maar nu we inmiddels wat langer op grotere hoogte verblijven, kan nu iedereen wel normaal buiten lopen. Ik ben ;e;en van de weinigen die nauwelijks echt last heeft van de hoogte. De rit gaat verder en we zien veel kuddes Vicuña’s, lama’s en alpaca’s. De tweede stop is bij een boer die een kudde lama’s in zijn coral heeft staan.

Vol trots laat hij ons een pasgeboren lama zien, 2 dagen oud. Zo lief !

\

De derde stop is bij het restaurantje waar we ook eerder deze week zijn gestopt en we gaan weer aan de coca-thee met banaan. De volgende stop is bij een meer waarin flamingo’s staan.

Vandaag een vroege lunch, een picknick bij een meer op ca. 4400 m hoogte.

Onze gastheer heeft de tafel al gedekt en voor iedereen  is er een heerlijk broodje, een fles water en een mandarijn.

Zoals overal zijn hier ook weer prachtige kleden, handschoenen, mutsen in vele vrolijke kleuren uitgestald.

Het is vandaag 1 november en op veel kerkhoven worden kransen, bloemen en andere dingen bij de graven gelegd. We nemen een kijkje op een  kerkhof in een klein plaatsje. We zie hier een graf van een overleden voetballer in de vorm van een stadion met voetbalveld. Heel bijzonder.

Dan gaat de rit verder naar Puno. Vlak voor de stad hebben we vanuit de bus uitzicht op het Titicacameer, waaraan Puno ligt. Op ca. 3800 m het hoogst bevaarbare meer ter wereld.. Het ligt op de grens van Peru en Bolivia.

We rijden de stad in en komen aan bij ons hotel. We hebben nog een deel van de middag om Puno te bekijken op eigen gelegenheid. Ook hier weer mooie pleinen.

 

's Avonds gaan we weer lekker eten. Alles is hier even lekker in Peru. Slecht voor de lijn dus, maar daar trekken we ons niets van aan. Ik ben ook één van de weinigen die geen rommelende darmen heeft. Ben bang dat er wel een kilootje bijgekomen zal zijn, ondanks de bescheiden porties.
Het was weer een geslaagde dag Op naar morgen.


Zo langzamerhand is het ons opgevallen, dat er in dit deel van Peru, ten zuiden van Lima, niet veel personen auto’s rijden. Wel voornamelijk bussen en vrachtverkeer. De wegen tot Arequipa waren prima. Maar nu in de Andes komt het nogal eens voor dat de weg spontaan overgaat in wegen met veel gaten of giga hobbelwegen. Als chauffeur heb je hier je handen vol aan het onder controle houden van de bus etc.