Titicacameer 2 nov - dag 11

Vandaag gaat een superdag worden. Allereerst ons vervoer van het hotel naar de haven: per fietstaxi!

Aangekomen in de haven gaan we per boot het Titicacameer op. Het meer is ca. 165 km bij 16 km groot. We varen eerst naar Antani Island. Op dit eiland wonen 2000 mensen.In de verte zien we aan de overkant van het meer Bolivia liggen.

 

We lopen van de ene naar de andere kant over het eiland en maken een stop bij het “buurthuis”. Hier worden we welkom geheten door een paar mensen van de lokale bevolking.

Bij de mannen kan je aan de soort muts zien of ze vrijgezel, getrouwd of weduwnaar zijn De leider heeft een zwarte hoed op. Iedereen kan vanaf heel jong breien/handwerken.

We lopen verder over het eiland

en bij een strandje aan de andere kant worden we door de boot weer opgewacht. Wat een enorme rust hangt is hier. Ongekend!

We varen verder en gaan van boord bij Taquile Island. Hier krijgen we een lunch die wel op een heel bijzondere wijze is klaar genaakt. Onder een soort van mesthoop ligt ons eten.

Daar hoort nog een speciaal ritueel bij

en vervolgens gaan we aan tafel.

Eerst krijgen we soep en dan komt het eten op tafel. Kip, forel, groente en aardappelen. Het is werkelijk verrukkelijk.

Dan varen we verder en stoppen we bij één van de Uros Floating Islands. Eilanden van riet, bewoond door indianen.

We worden voorgesteld aan de indianen en krijgen uitleg over hoe de eilanden zijn gemaakt en over het leven op de eilanden. Ook hier is handwerken weer één van de belangrijkste bezigheden.

Na nog langs een paar van de Uros rilenden gevaren te hebben, gaan we weer richting hotel.
 Dit ker is het vervoer van de haven naar hotel per busje. Hans bij mij op schoot, want er zijn  stoelen te weinig. Is gelukkig maar kort stukje.Leuk wat je ook allemaal op straat ziet.

Dankzij Martina, die altijd op zoek is naar iets speciaals, buiten het massa toerisme om, is dit een super geweldige dag!

Hier in Puno/Titicacameer op 3800 m hoogte heeft Hans toch wel last van hoofdpijn. Toch hoogteziekte? Enfin, een pil hiertegen doet in elk geval wonderen.

 ’s Avonds uit eten in een restaurant, waar muziek en dans is. Jammer genoeg staat het geluid zo ontzettend hard, dat we elkaar niet meer kunnen verstaan en hoofdpijn krijgen.

Dan zijn de ouwetjes weer toe aan hun bed.

Internet is vreselijk traag dus het verslag van 3 november volgt nog. Misschien lukt dat vrijdagavond. De overige dagen zitten we in onherbergzaam gebied en in de jungle, dus dan gaat 't zeker niet lukken. En anders ... wordt het woensdag 11 november de dag dat we weer thuis komen.