12 september
Vandaag staat er een wandeling naar het Panteleímonas
klooster uit het boekje op het programma, 7 km. Moet te doen zijn. Maar …
aangezien er hier maar 1 bus op het eiland rijdt, moeten we wel in Agios
Antónios zien te komen. Volgens de dienstregeling zou de bus daar naar toe
moeten rijden, maar bij de vorige busritten heeft de chauffeur niet de afslag
naar deze plaats genomen. Enfin, we vragen het aan de chauffeur. En ja hoor, op
verzoek rijdt ie daar toch naar toe. Als we vragen of de bus daar dan ’s
middags ook weer stopt … tja dat zien we wel.We stappen dus uit in Ägios
Antónios. Een plaatsje van 4 of 5 huizen, een klein haventje en 2 tavernes.
Begrijpelijk dat de bus daar dus niet altijd naar toe rijdt. Ha ha. Volgens de
beschrijving moeten we bij het Kamariána klooster het pad nemen en dan na 30/40
m een pad naar rechts en dan staat er een rode markering. Niet dus. We volgen
2x een pad naar rechts, maar beiden lopen dood en de rode markering zien we ook
nergens. Dan maar over de weg lopen, die eindigt bij het Pantaleímonias
klooster en volgens het boekje is dat ook de terugroute. Mooie tocht langs de
kust en dan de bergen in. Na 2 uur klooster in zicht Pfff we begonnen ons net
af te vragen of we het nog zouden meemaken. We zijn zo langzamerhand echt wel
wat gewend met wandelen, maar de weg is soms behoorlijk steil en dat valt toch
niet mee. Maar omkeren zonder het klooster gezien te hebben dat willen we toch
ook niet. Klooster is gelukkig de moeite
waard. Niet erg groot maar wel authentiek. Dan weer teruglopen. Is ook best wel
zwaar, berg afwaarts. Eenmaal weer in Agios Antónios ploffen we neer bij de
eerste taverne. Tijd voor een verfrissende lunch. Als we aan het eten zijn zien
we de bus voorbij komen. Helaas die missen we dus. Dat wordt terug lopen naar
Eristos Beach, ca. 1 uur. Pffff, maar ja zit net anders op. Tot voor een jaar
geleden was er 1 taxi op het eiland, maar de beste man is nu met pensioen. Na
de lunch lopen dus maar. Hé, wat is dat … de bus passeert ons richting Ägios
Antónios. Dat betekent, dat hij ook zo weer onze kant op komt. Ja hoor, daar is
ie. We steken onze hand op en vragen of ie naar Eristos Beach gaat. Ja stap
maar in. Hebben wij even mazzel, dat scheelt ons weer een 50 minuten lopen.
Eenmaal weer bij het hotel nemen we direct een duik in het zwembad. Volgens de GPS van
Hans hebben we al met al ca. 15 km gelopen vandaag. De 7 km genoemd in het
boekje was dus een fabeltje. Toch hele leuke dag gehad. Foto’s:
Oeps, helemaal vergeten jullie blog te gaan lezen, maar nu wel gedaan hoor! Een hele klus, maar wel weer ontzettend leuk om de Griekse sfeer te proeven. Echt genieten! En dat doen jullie ook als ik het zo lees en zie. Jullie zullen wel afgevallen zijn hihihi met al die kilometers in de benen. Heel veel plezier nog de laatste daagjes of moet ik zeggen dag, weet namelijk niet wanneer jullie thuis komen. Liefs uit een (te) heet Huizen. Wim&Hetty
BeantwoordenVerwijderen