4 september
De dag begint redelijk zonnig maar in de bergen zien we ook
de sombere bewolking hangen. Na weer een heerlijk ontbijt
vertrekken we naar Olympos. Volgens ons mannetje van het
hotel is dit nog mooier dan Mesochori waar we gisteren waren. Onderweg maken we
wat fotostops en komen tot de ontdekking, da we ongeveer uit ons hemd waaien.
Zeker wel windkracht 8 hier in de bergen. Fotocamera moeilijk stil te houden.
Dan komen we aan bij Olympos. Uit de verte ziet het er inderdaad
heel idyllisch uit.
We parkeren de auto weer voordat we het dorp ingaan. Dat is
maar goed ook, want hier is het behoorlijk druk. Pfff zoveel toeristen willen
we hier niet. Er zijn ook 2 bussen Italianen. Helemaal gezellig. Wat een
rustige mensen zijn dat, maar niet heus. Enfin, zoals ons dat altijd wel lukt
in dit soort oorden kunnen we de massa aardig ontwijken. We hebben dan ook de
kans om foto’s van de lokale bevolking en het plaatse te maken, zonder dat daar
al te veel druktemakers op staan.
Dan zien we taverne Milos, nee Theo we zijn niet verdwaald,
maar vonden het wel leuk om juist hier koffie te gaan drinken.
Als we de koffie
bijna op hebben wordt er hier een groep Italianen gedropt. Tijd om verder te
gaan dus. We lopen terug door het dorpje
En strijken neer in een taverne, waar niemand zit. Hebben
wij geen probleem mee. Wij vertrouwen volkomen op de goede kookkunst van de
Grieken. En Ja hoor we genieten van een heerlijke lunch.
Uiteraard brengen wij
de mensen weer mee en na enige tijd zit ook deze taverne bijna vol.
Weer tijd om op te stappen dus.
Dan met de auto door naar Diafani, een havenplaatsje in
het noorden van het eiland.Dit is een heel rustig dorpje, waar je het idee
hebt, dat ze over 1 of 2 dagen sluiten. Heel gemoedelijk en gezellig.
We
banjeren wat rond en stappen dan in de auto om weer richting ons hotel in
Finiki te gaan. Nog wat foto’s onderweg.
Tot besluit van de dag weer heerlijk luieren bij het
(privé-)zwembad. Straks lopen we weer naar het haventje van Finiki om daar bij
1 van de tavernes een hapje te eten. Wat een leventje. Kunnen we wel aan wennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten