Even op het busje wachten, maar volgens planning worden we
bij het hotel opgehaald en naar de luchthaven gebracht om vandaar met de lokale
bus naar Seward te gaan. Een rit van ca. 3 uur.
De buschauffeur, die onderweg ook nog wat informatie over de
omgeving geeft, heet Ernest. Hij vertelt dat hij tot z’n 11e in
Ketchikan heeft gewoond en wel in Sesamestreet. Met andere woorden onze
chauffeur is Ernie van Sesamstraat. … ha ha. Wij rijden door de mooie natuur
van Alaska. Veel bergen zijn nog bedekt met sneeuw. Echt een ongerepte
prachtige natuur. Er is een kans dat wij een eland of beer zullen zien. Helaas
hebben we dat geluk niet, maar we zien wel een klein groepje gigantisch grote bizons.
Door de Kenai Mountains rijden we verder richting Seward. We rijden door het
kleine stadje Moose Pass met ca. 130 inwoners. Vroeger werd hier de post uit de
langsrijdende trein gegooid, want Moose pass is veel te klein om er een station
neer te zetten. Als het winter was, dan was er een kans dat je de post in de
postzak die in januari uit de trein was gegooid pas in maart ontving nadat de
sneeuw wat gesmolten was. We rijden lans Trail Lake en komen uiteindelijk aan
in Seward, waar we bij het bagagedepot van de cruiseboot worden gedropt. Bagage
inleveren en inchecken gaat super vlot en als we voet aan boord zetten worden
we verwelkomd met rosé champagne. Een waardige ontvangst voor ons dus. We gaan
onze hutten opzoeken, die we al gauw vinden. Dan schip verkennen. Tja eerst nog
even een beetje verdwalen, maar al gauw hebben we door welke liften en trappen
voor ons het handigst zijn qua locatie. We gaan lekker lunchen aan boord en
kopen uiteindelijk toch ook een drankpakket voor aan boord tijdens de gehele
cruise. Terug naar onze hut staat de koffer van Wim al bij de hut, maar die van
ons helaas nog niet. We brengen de rest van de middag hier en daar aan boord
door en gaan vandaag vroeg dineren, omdat wij de afvaart buiten aan dek willen
zijn. Het eten is prima. Wij hebben aangegeven dat we in Europese stijl willen
eten en niet in Amerikaanse stijl, hetgeen zoveel inhoud als “op ons gemak
eten”. Is prima geregeld. Na het diner staan onze koffers ook bij de hut. Even
uitpakken en daarna gaan we naar de Cosmos Lounge op de 11e etage
aan de voorzijde van het schip. Vandaar hebben we een prachtig uitzicht en met
een lekker drankje komen we de avond wel door. Als later op de avond een
Karaoke programma begint wordt het ons, na een aantal zeer vals zingende, zich
voor niets schamende Amerikanen, te veel en gaan we naar bed.
Uitzicht vanuit onze binnenhut ... ha ha
Geen opmerkingen:
Een reactie posten