8 augustus Wandelingetje

We gaan eerst naar de Notre Dame, want we willen nog steeds een keer naar boven. Ook deze keer poging weer mislukt. Volgens gegevens gaat t om 9 uur open. Komen we aan bij Notre Dame, zien we een niet al te lange rij. Mooi denken we ... maar .. er hangt een bord dat tijdelijk de openingstijd is gewijzigd naar 10 uur. Dat houdt in een extra uur wachten plus het rijtje dat er al voor ons is. We schuiven deze trip dus maar weer door naar een volgende keer. We gaan nog wel even de Notre Dame in. Er staan uiteraard borden "stilte", maar met name de Japanners zijn zeer nadrukkelijk en luidruchtig aanwezig.

Na ons bezoek aan de Notre Dame pakken we de metro naar Saint-Germain-des-Prés. Ik heb van internet een wandeling geplukt, die zeer de moeite waard lijkt. We lopen een stukje over de zeer drukke Blvd Saint-Germain en lopen dan door de Cour de Commerce St-André. In dit straatje woonde Joseph-Ignace Guillotin. Ook is hier het oudste café van Parijs te vinden, Café Le Procope. Balzac, Victor Hugo, Napoleon, Robespierre en vele andere bekenden waren hier stamgasten. In de etalage handen portretten van beroemdheden.

Dan straatje in, straatje uit en komen we in de Passage Dauphiné. Weer een oase van rust.

In de Rue Mazarin stoppen we voor een overheerlijk bakje koffie op een echt Parijs' terrasje.

Na de koffie vervolgen we de weg en kijken tegen de Bibliothèque Mazarin aan.

We lopen door de iets drukkere Rue de Seine, maar gelukkig geen massa toerisme.

We lopen door de Rue Canettes. Een leuk straaje met gezellige cafés en restaurantjes. Hier is ook één van de oudste bierbrouwerijen van Parijs, O'Neill. Achter de tafeltjes zie je de brouwerij staan.

O'Neill

We komen uit bj de kerk Saint-Sulpice. In deze kerk staat een Obelisk, zeer ongebruikelijk voor een kerk.
Ook is hier het grootste orgel van Frankrijk met maar liefst 6588 orgelpijpen. Ondanks dat we besloten hebben geen kerk meer in te gaan (we hebben het Pantheon en de Sacre Coeur nog voor de boeg), is dit toch wel de moeite waard om even te kijken. De kerk heeft bij het grote publiek bekendheid gekregen door de Da Vinci Code van Dan Brown.

Via de Rue Férau komen we uit bij de Jardin de Luxembourg.

 

Maria de Medici heeft het bestaande Hôtel laten ombouwen tot paleis, omgeven door een mooie tuin. In de 2e Wereldoorlog diende dit als onderkomen van de Luftwaffe.

We verlaten de Jardin de Luxembourg en na even komen we uit bij het Panthéon. Van 1757 tot 1791 wordt het omgebouwd naar de huidige vorm. Als het gebouw in 1791 eindelijk klaar is, na veel problemen zoals geldgebrek, verzakkende funderingen en scheurende muren, is inmiddelste de Revolutie in volle gang. In het Panthéon hebben vele grote namen hun laatste rustplaats, o,a, Voltaire, Victor Hugo, Emile Zola, Rousseau, Braille.

Na het Panthéon komen we bij de kerk St-Etienne-du-Mont. Schijnt ook weer prachtig te zijn van binnen, maar die slaan we over.

Dan komen we even verderop langs de Sorbonne, de oudste universiteit van Europa. Met uitzondering van de kapel van Richelieu zijn alle gebouwen gesloopt. De huidige gebouwen dateren van eind 19e eeuw.

We steken over naar Place Paul Painlevé. Hier is Hôtel Cluny, 15e eeuw. Tegenwoordig is het een museum.
We nemen een kijkje op de binnenplaats en lopen dan weer verder.

Via via komen we uit bij het parkje Square René Viviani. Hier ligt een klein, naar zeggen bijzonder fraai, kerkje. Vanuit het parkje heb je een mooi uitzicht op de Notre Dame en de boekenstalletjes langs de Seine.

De wandeling eindigt aan het eind van de drukke toeristische Rue Bûcherie.
Deze wandeling is volgens de beschrijving ca. 5 km. Wij hebben wel het idee dat we iets meer gelopen hebben. Het is een wandeling die zeer de moeite waard is.
We willen vandaag ook naar de Catacomben. Dus we pakken de metro. Eenmaal daar aangekomen, blijkt de wachttijd nog langer dan bij Versailles. Na het wandelingetje wat ik had uitgezocht en waar we van hebben genoten, hebben we geen zin om nog een heeeeele tijd in de rij te staan. Bewaren we dus ook maar voor een volgende keer. We vinden het wel leuk om nog een blik op de Eiffeltoren te werpen en pakken dus de metro die kant op.. Tja hier is de massa toeristen dus weer volop aanwezig.

Toch leuk om nog even gezien te hebben. We lopen in de richting van de :École Militaire en pakken daar de metro naar huis. Eenmaal in het appartement aangekomen hebben we het gevoel, dat onze benen ons achterna gegooid worden. Volgens de navigatie van Hans hebben we vandaag al met al ca. 20 km gelopen. Niet zo gek dus, dat gevoel. Enfin lekker even een douche nemen, even onderuit zitten en dan is het weer tijd om te eten. We gaan toch maar weer naar Gambino's. Het is zo'n gezellige zaak met heel vriendelijke bediening, heerlijk eten en niet te vergeten prima betaalbaar, zeker voor Parijse begrippen.