9 augustus - het andere Montmartre

Zondag - rustdag. Tja daar werken we niet aan mee, maar we besluiten geen wekker te zetten en lekker uit te slapen. Om ca. 09.30 uur staan we op en we zien dat het 's nachts geregend heeft. Na het ontbijt gaan we om ca. 11.00 uur  richting Montmartre. We nemen de metro tot station Abbesses, het diepst gelegen metro station in Parijs! En dat ondervinden we aan den lijve. Er lijkt geen eind aan alle trappen te komen. Eenmaal buiten, lopen we via Place de Tertre toch eerst naar de Sacre Coeur. Druk druk druk natuurlijk. We gaan de kerk in, maar, hoe kan het ook anders op zondag, er is een dienst aan de gang. Toeristen mogen wel de kerk in, maar worden verzocht stil te zijn. Tja, bij Japanners staat het woord stil niet in het woordenboek. We gaan gauw weer naar buiten.                           

Ik heb een wandeling "het andere Montmartre" van internet geplukt. Lijkt ook wel weer aardig.
In elk geval laten we stroom toeristen weer achter ons. Hier en daar komen we er nog wel één tegen, maar geen massa's. We lopen door leuke oude rustige straatjes.

We komen langs café en cabaret Au Lapin Agile, waar schilders en dichters eind 19e begin 20e eeuw elkaar ontmoetten. Montmarte lag vroeger buiten de muren van Parijs en hier waren de belastingen lager. Voor de armlastige kunstenaars dus de ideale plek. Ook nu nog is er cabaret in het café, voornamelijk franse chansons.

We vervolgen de weg en op een hoek komen we La Maison Rose tegen, bekend van het schilderij van Maurice Utrillio. Ziet er echt knus uit.

Als we ons omdraaien en in de straat terugkijken, zien we in de verte de Sacre Coeur.

We lopen verder door de Allée des Brouillards, komen over een pleintje en steken over naar een parkje.

Hier staat het beeld van Saint Denis, met zijn hoofd in zijn handen. Volgens de legende werd hij hier onthoofd en liep hij daarna vergezeld van een engel met zijn hoofd in zijn handen 2 km verder naar de plek waar nu de kathedraal Saint-Denis staat.

Dan komen wij bij de Rue Junot. Halverwege is een zijstraatje, de Villa Léandre, een rustig landelijk straatje met schilderachtige huisjes met een voortuintje. Destijds werden de huizen bewoond door kunstenaars.
Ziet er echt schattig uit.

In de Rue Lepic zien we de molen Moulin de la Galette, gebouwd in 1640 en sinds 1860 een danshal. Hier kwamen schilders als Toulouse Lautrec, Van Gogh en Utrillo samen. De molen is door Renoir geschilderd.

We komen hier en daar langs leuke zijstraatjes.

In deze kunstenaarswijk zijn ook de paaltjes langs het voetpad beschilderd. Grappig.

Dan klopt er niets meer van de beschrijving van de route van de wandeling, die overigens bijna aan het eind is. We lopen door en vinden een leuk niet te druk restaurantje, waar we van een heerlijke lunch genieten.
We besluiten niet met de metro terug te gaan, maar te gaan lopen. Via de Rue Pigalle

komen we bij de kerk Ste Trinité. Ziet er groots maar vies uit. Laten we rechts liggen en we lopen door.

Dan komen we bij de Opéra. Die hebben we al meerder malen gezien, maar altijd alleen van buiten. We besluiten nu ook eens naar binnen te gaan.

Zeer de moeite waard. Wat een pracht en praal. Overweldigend.
Dan kopen we een stokbrood met wat kaasjes en gaan terug naar het appartement. Vandaag gaan we de champagne, die Fabrice voor ons heeft klaargezet, soldaat maken met lekker stokbrood met kaas erbij. Slaan we verder het diner vandaag over. Het was weer een heerlijke dag. Jammer, dat het zonnetje zich pas om een uur of 6 laat zien. Maar de temperatuur is prima. Dus niets te klagen.