Ontbijten. Vanmorgen een chaos in de lobby van het hotel. 100.000 Chinezen en veel voetbalteams. We gaan naar de lokale bezienswaardigheid. De Izmailovsky Market. Houten gebouwen in allerlei kleuren. Het blijkt ook een gewilde trouwlocatie te zijn. In de straatjes beneden is weer een andere markt. Veel toeristische dingen. Erg leuk. Ook is er een straatmarktje met kleedjes met koopwaar. Dan weer terug naar hotel. Om 12.00 uur worden we opgehaald om naar het station gebracht te worden. Klopt weer allemaal. Goed geregeld! Deze keer een hele rustige goed en veilig rijdende chauffeur. Ruim op tijd komen we aan bij het station. Helaas lukt ’t de chauffeur niet om ons dichtbij de trein af te zetten, bij de zijingang. Dus door de hoofdingang het station in. Trein nr 70, onze trein, zien we op het bord staan. Verder alles in ’t Cyrillisch, dus maar even vragen. Een vriendelijke beveiligingsbeambte wijst ons de weg en dan hebben we ’t juiste bord met de verwijzingen naar de perrons al gauw gevonden. Het wordt af en toe ook in het Engels omgeroepen. Na even wachten wordt er aangegeven, dat onze trein vanaf perron 2 zal vertrekken. We lopen daar naar toe. Ja hoor, wagon 12 is helemaal aan het einde. Nog even doorlopen dus. De provodnik geeft aan, dat we de trein in mogen en we installeren ons in onze coupé van de TransSiberië Express voor de komende ruim 24 uur. De trein vertrekt exact op tijd. En dan rustig ratelend toeft ie voort. Ik maak een loopje door de trein op zoek naar de restauratie en in mijn beste Russisch, ha ha, vraag ik of we straks zo binnen kunnen lopen om te eten of dat we een tijdstip moeten aangeven dat we komen. Alles kan. Benieuwd of deze missie is geslaagd. Nou ja dat zien we straks dan wel. Onderweg naar de restauratie, ca. 8 wagons verderop, kom ik ook door de 3e klasse. Wat een verschil. De meeste mensen hier zijn alvast op bed gaan liggen. Geen privacy hier en alle etensluchten en zweetvoeten door elkaar heen. ’T is precies zoals we in de reportage van Joanna Lumley over de TransSiberië Extress gezien hebben. Rond 19.00 uur kunnen we zo aanschuiven in de restauratie. We krijgen een zeer uitgebreide kaart onder ogen. We bestellen iets van kip met gebakken aardappeltjes. Zeer smakelijk. Als we klaar zijn met eten staat de trein stil op een station en zijn de deuren tussen de verschillende wagons gesloten. Tja dan maar over het perron naar onze wagon teruglopen. We hebben geen idee hoe lang de trein hier stilstaat dus we zetten er even flink de pas in. Er gaat hier geen fluitsignaal om aan te geven dat de trein zal vertrekken en we willen niet in ons t-shirt in de Siberische kou achterblijven op een station. Ha ha. Trein blijkt nog lang niet te vertrekken, dus we hebben ons voor niets gehaast. Ons Russisch “handen en voeten werk”, “wat en hoe Russisch” en Google translate doen wonderen om met iedereen te communiceren. Af en toe lijkt ‘t een lachfilm. Terug in de coupé gaan we de bedden klaarmaken. Matrasje voor op de bank, kussens, lakens, slopen en dekens, alles is aanwezig. Gordijn dicht en pitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten