Dag 4. Zondag 4 juni

Om ca. kwart voor acht worden we wakker. Ik heb prima geslapen. Hans iets minder. Zijn matras gleed weg en heeft dit ‘s nachts 2x goed moeten leggen. Tja moet je maar niet zo liggen draaien…. Zo goed als ’t gaat wassen we ons een beetje en ontbijten we. Wafels met jam en een kaasbroodje – gekocht op één van de stations onderweg en een kop thee erbij. Het landschap waar we door rijden bestaat uit bossen, vlaktes, kleine dorpjes zonder geplaveide wegen en af en toe een wat grotere stad, waar de trein dan even stopt. Tot nu toe zijn we in onze wagon en in de trein nog geen andere nationaliteiten behalve Russen tegen gekomen. Een praatje maken gaat dan ook met gebaren en de helft van de tijd snapt niemand er wat van. Lachen hoor. Russisch is echt een taal waar we maar weinig woorden herkennen. De meeste mensen hebben een nors uiterlijk maar zijn zeer vriendelijk en behulpzaam. In Moskou hadden we al in de gaten, dat ze hier niets met veiligheid hebben. Dat blijkt ook op het spoor zo te zijn. Van het ene naar het andere perron steek je gewoon over de rails over. Voor de lunch hebben we een worstbroodje en een kop soep gescoord.  Van wassen in de trein komt natuurlijk niet veel. Beetje water plenzen en daar blijft ’t bij. Als we aankomen in Perm even op het transfer wachten. Aleksandr haalt ons op en we rijden naar zijn flat. Onze “homestay” in Perm is bij Aleksandr en Irina in hun flat op de 13^e etage. Prachtig uitzicht over Perm. Aleksandr geeft ons de naam van een goed écht Russisch restaurant in ’t centrum. We pakken de bus lopen wat door het centrum en vinden zonder moeite het restaurant. Dit ligt in een kelder. Geweldig leuk en heerlijk eten. Dan weer terug met de bus. Hé, bus gaat naar rechts op een punt waar wij ’t idee hebben, dat ie de andere kant op zou moeten gaan. Bij een volgende halte stappen we uit en lopen terug naar het punt waar wij de weg weer herkennen: het politiebureau, ook wel genoemd “Death Tower”, een voormalig KGB gebouw. Bij een volgende bushalte staat iemand die gelukkig een beetje Engels spreekt. Ja, zij weet welke halte we moeten hebben en na een korte rit herkennen wij de weg weer. Aleksandr, net als Hans ook een bierliefhebber, heeft 3 verschillende lokale biertjes gekocht en die worden ’s avonds nog soldaat gemaakt. Dan naar bed. Ogen dicht en slapen.