Dag 9. Vrijdag 9 juni

Om 5 uur zijn we in Uyar. Hier is het 21 gr. Gaat de goede kant op! Laatste stukje naar Irkutsk. Na 3 nachten trein nu wel toe aan een douche. Deze lange treinrit van ca. 3750 km aan één stuk door is ons erg meegevallen. Af en toe een spelletje, beetje lezen, beetje muziek luisteren, beetje kletsen met de buren en af en toe bij een stop lekker buiten even de benen strekken. Goed te doen. Vandaag is het droog en niet al te somber, ondanks dat het zonnetje zich nog niet laat zien. De trein hobbelt en wiebelt voort. Bij aankomst in Irkutsk staat onze chauffeur Anatolie ons al op het perron op te wachten. Van Tatjana krijgen we de tickets voor de boot van Ikutsk naar Bolshi Koty en ook de overige papieren, die we t/m vertrek uit Irkutsk, over een paar dagen, nodig hebben. Tatjana vertelt ook dat door het slechte weer van de afgelopen tijd een stuk van het Baikal Trail, dat wij willen lopen van Bolshi Koty naar Listvyanka, is weggeslagen en/of zeer moeilijk begaanbaar zal zijn en dat het zeer verstandig zal zijn om morgenavond de boot te nemen van Bolshi Koty naar Listvyanka i.p.v. dit traject morgen te lopen. We denken dat we dit advies maar zullen opvolgen. Het zal niet voor niets gezegd worden. Onze chauffeur brengt ons vervolgens eerst naar de boot en als hij ons daar heeft afgeleverd, gaat hij onze koffers naar het hotel brengen, waar we over 2 nachten zullen arriveren. Prima geregeld. Wij nemen voor 2 nachten alleen onze rugzak met wat spullen mee. Al gauw kunnen we aan boord en vertrekt de boot. Aan boord kunnen we geen buitenlanders ontdekken. Bij ons zit een zeer charmante Rus met prachtige ogen. Aan boord kopen we een lekkere kipsandwich voor de lunch. Eerst leggen we aan bij Listvyanka en dan gaan we door naar Bolshi Koty. Als we eenmaal op het Baikalmeer zijn gaat het mis. De golven zijn veel te hoog voor onze kleine boot en de kapitein besluit terug te gaan naar Listvyanka. Moet hij wel keren en als de boot dwars op de golven ligt slaat ie bijna om, maar het loopt goed af. Tja wat nu? Er wordt veel uitleg gegeven in het Russisch, maar daar snappen we nog steeds geen jota van. De Russische jongedame tegenover ons probeert ons in gebrekkig Engels e.e.a uit te leggen. Wij begrijpen, dat er in Listvyanka gewacht moet worden, totdat er een grotere boot uit Irkutsk komt. Dat zal ca. 1 uur duren. In Listvyanka dus wachten. Daar krijgen we toelichting van een perfect Engels sprekende Rus. OK alles duidelijk. Even later komt de Rus met de prachtige ogen naar ons toe. Ook hij spreekt Engels. Heeft 1 jaar aan de VU in Amsterdam gestudeerd! Hij checkt of we inmiddels begrepen hebben wat er aan de hand is. Na 1 uur krijgen we te horen, dat het nog wel even gaat duren voordat de grotere boot er is. Niets aan te doen. Beter wachten op een grotere boot, dan ongelukken maken. Het wordt wat frisser op de pier en we schuilen achter een huisje. We nemen een koekje en vragen of de bewaker van de pier, die vlakbij ons staat, er misschien ook een wil. Ook hij blijkt Engels te spreken en dus maken we een praatje met hem. Dan gaat hij het huisje in en komt met 2 stoelen naar buiten. Wat aardig ! Als hij deze neerzet, breekt één van de stoelen gelijk in 2-en. Ha ha! Lief bedoeld, maar Hans gaat toch maar niet zitten, ook niet als hij met nog een andere stoel aankomt, die er al even gammel uitziet. Alles komt goed en na een zeer hevige boottocht met grote klappen op de golven arriveren we met de grotere boot uiteindelijk in Bolshi Koty even na 18.00 uur. Onze gastvrouw staat ons op te wachten en we lopen met haar door het dorpje met een kleine 50 inwoners naar de “homestay” die wij hier geboekt hebben. Dit is een verrassing. We hebben een hele grote kamer met eigen badkamer en warm water! Het lijkt meer een bed & breakfast dan een homestay. Helemaal goed. Wat zal een douche een enorm genot zijn na 3 dagen poedelen met natte washand in de trein. Het diner dat we krijgen, bestaat uit 2 bijzonder lekkere ballen gehakt, aardappelpuree en rauwkost. Toe: thee (of koffie) met heerlijk eigen gemaakte cake. We vragen aan onze gastvrouw of het Baikaltrail naar Listvyanka inderdaad niet te doen is. Tja, ook zij raadt het ons af om morgen helemaal naar Listvyanka te gaan lopen. Zij geeft wat tips wat betreft kortere trails die we kunnen lopen en dan morgenavond om 18.00 uur inderdaad terug naar Listvyanka per boot. We besluiten dat te doen. Men verzekert ons, dat de boot in elk geval zal varen. Bolshi Koty is namelijk alleen per boot of te voet bereikbaar (in de winter per ski of snowmobile). Na het eten maken we een toertje door het dorpje. Het lijkt op de vele dorpjes, die we onderweg vanuit de trein gezien hebben. Een heel aantal huizen zien er goed onderhouden uit. We vermoeden dat dit is om in de zomer "hikers" te kunnen herbergen. Hé, daar komen we onze Rus met de mooie ogen weer tegen. Nog even een praatje maken. Hij hoopt dat er straks minder wolken zullen zijn. De sterrenhemel schijnt hier adembenemend mooi te zijn.